چهار : برای فرزندتان الگو باشید :

واکنش تان مناسب باشد . کودکان اول  و قبل از همه از شما بوسیله نگاه کردن 

و تقلید کردن می آموزند . وقتی شما با کودک تان داخل یک موقعیت جدیدی 

می شوید یا با اشخاص جدیدی  ملاقات می کنید ، او نگاه می کند ببینید واکنش 

شما چیست . اگر شما آرام و با اعتماد به نفس  و شاد باشید این به او اجازه میدهد

 که بفهمد آن شخص یا مکان امن است علاوه بر این او احساس  اعتماد به نفس 

و امنیت خوبی می کند .

درباره جدایی ازکودک تان فکر کنید . موقع جدایی از شما او را در آغوش بگیرید

 و ببوسید و با مهربانی به او بگویید یک روز بزرگ خواهی داشت او احتمالا

 بیشتر احساس امنیت و سازگاری می کند .  اما موقع خداحافظی اگر او شما را 

مضطرب و نگران ببیند آنوقت احساس نگرانی و اضطراب  او را در چهره اش 

می ببینید .  . بچه ها در تفسیر حالت چهره ، تن صدا  و حتی سطح تنش در بدنمان

خیلی ماهر هستند .

به عبارت دیگر موقعیکه شما با یک موقعیت چالش برانگیز روبرو می شوید 

موقعیکه بچه تان می بیند که شما آرام هستید و تسلیم مشکل نمی شوید این به او نشان

 میدهد چه طوری او نیز وقتی که با یک موقعیت چالش برانگیز مواجه می شود آنرا

 مدیریت کند . و این اعتماد به نفس او را ارتقا می دهد .

شما چه کار میتوانید بکنید :

از عکس العمل های خوتان آگاه باشید . وقتیکه شما با یک موقعیت چالش برانگیز

 مواجه می شوید  اعتماد به نفس  و پایداری را از خودتان بعنوان الگو نشان دهید .

 بچه شما از برخورد شما یاد می گیرد .

منبع :

پنج : برای کودک تان برنامه ریزی کنید :

آشنا کردن کودکان به آنچه که باید به ترتیب انجام دهند به احساس امنیت ، اعتماد به نفس 

کمک می کند .  اگر برنامه های روزانه به همان روش و در  همان زمان هرچه کاملتر اتفاق 

بیفتد مفید تر خواهد بود . برای مثال : بعد ازحمام ، وقت زمان داستان ،  سپس یک لالایی ، 

و سپس نوبت خواب است . وقتیکه بچه ها این ترتیب برنامه ها را میفهمند آنها  می توانند 

خودشان  را برای این تغییرات آماده کنند .  و وقتیکه آنها درباره آنچه که در آینده اتفاق خواهد 

افتاد نگرانی ندارند ، آنها می توانند بر روی کار مهم  کودک که همان بازی کردن ، آموختن 

و تماس با شما است تمرکز کنند .

شما چه کاری می توانید بکنید :

برای زمانهایی که برنامه های کودک تان آزاد است برنامه ریزی کنید . همیشه زمانهایی 

هست که برنامه  کودک تان آنطوریکه قبلا برنامه ریزی کردید پیش نمی رود . مانند زمان 

مسافرت به خانه مادر بزرگ  و پدر بزرگ . از پیش برای این زمانها برنامه ریزی کنید . 

اگر شما بتوانید کمک کنید بچه تان نوعی همسانی یا سازگاری را ببیند برنامه هایی مثل 

خوردن و خوابیدن آسانتر خواهد بود . برای مثال شما می توانید  پیشبند و قاشق و پیاله 

خودش را برای غذا خوردن همراه داشته باشید و حیوان مورد علاقه اش را ، 

و کتاب داستان و شمد خواب خودش را همراه بیاورید . بپذیرید بعضی تغییرات پیش می آید 

که بخصوص برای  بچه تان ممکن است سخت باشد . شما می توانید همه کارها را درست 

انجام دهید (برنامه های دوست داشتنی و سازگارانه را تنظیم کنید )

اما بچه شما گاهی اعتراض خواهد کرد . زمان خواب اغلب یکی از این اوقات است . زمان 

خداحافظی کردن با مادر در هنگام خواب برای خردسالان  می تواند سخت باشد ( با اطمینان

 با لحن مثبت  و خوش به او شب به خیر بگویید ). (به خاطر بیاورید کودک تان می بیند شما 

چه احساس خوبی دارید ).

عشق به شما می تواند بعنوان جایگزین شما می تواند به او کمک کند و منبع آرامشی برای 

کودک تان باشد .  او را خوشحال کنید او برایش جدایی شب آسانتر میشود.

انعطاف پذیر باشید :  در زمانیکه  موقعیتهای جالبتری  ایجاد میشود  برنامه های روزمره 

را تغییر دهید و برده برنامه های قدیم نشوید .  در یک غروب زیبای تابستانی  دست  کودک تان 

را بگیرید و او را بیرون  ببرید که قدم بزند حتی اگر درست زمان قبل از خوابش است .  این 

 رفتارهای غیر معمولی هستند که  خاطرات  (برای شما و بچه تان ) را می سازند .

ترجمه مقاله زیر توسط مهدی معتقد :

 Promoting Your Baby's Growing Self-Confidence - Zero to ...

National Center for Infants, Toddlers and Families

شش : اجازه بدهید کودک تان کارهای بیشتر و بیشتری انجام دهد :

کودکان برای اینکه در یک مهارت جدید خبره شوند نیاز دارند هرچه بیشتر 

تمرین کنند . به غرور کودک فکر کنید وقتی که او سرانجام جغجغه را چنگ 

میزند و آنرا به کمک خودش در دهانش می گذارد . کودک از طریق تکرار 

موفق میشود . یکی از راههایی که کودکان حس اعتماد به نفس و خود ارزشمندی شان

را شکل میدهند غلبه کردن بر یک چالش است .

شما چه کار می توانید بکنید :

صبور باشید . هنگامی که تکرار می تواند حوصله بزرگسالان را سر ببرد ، برای 

بچه ها جالب و با اهمیت است . بچه ها از حرکت دادن و به دهان گذاشتن جغجغه 

برای یک مدتی می توانند کاملا خشنود شوند . بنابراین مهم است که اعمال کودک تان 

را بپذیرید و صبر کنید که کودک تان شما را آگاه کند که او برای

کار جدیدی آماده است .( اوممکن است اسباب بازیها را زمین بیندازد ، به دور از

 سوژه حرکت کند یا صداهای غیر معمول از خود بسازد ).

به کودک تان کمک کنید که چیزهای مورد علاقه اش را به روشهای جدید جستجو کند . 

آیا بچه شما کشوهای آشپزخانه را باز و بسته می کرد ؟ حالا سوژه های دیگر را که

 تجربه مشابهی را ارائه می کند به او بدهید . 

جعبه مقوایی با یک فرفره که روی آن می چرخد را به او نشان بدهید و پتو را روی

 یک چارپایه بیندازید تا او پتو را کنار بزند و ببیند که زیر آن چیست .

یش فعالی چطوری تشخیص داده میشود ؟